از اواسط قرن نوزدهم، لیفتراک با عملکرد جکپالتهای امروزی، اما با یک پلتفرم، مورد استفاده قرار گرفت. این دسته لیفتراکها برای حمل اسکید به کار گرفته میشد. اسکید نوعی پالت است که تنها وجه رویین آن شبیه به پالتهای متداول امروز است. از زمانهای دور که مصارف پالت چوبی، جهت حمل کالا، رواجی نداشت تنها جهت پوشش کف انبار از اسکید استفاده میشد. اسکید، چهار پایه مکعبی شکل دارد که از قسمت زیرین کلاف نشده باشد. به همین وجه به آنها پالتهای ناپایدار نیز میگویند. پالتهای پلاستیکی هم نوعی اسکید به شمار میآیند. طی جنگ دوم جهانی، به منظور صرفهجویی در استخدام کارگر، و با پیشرفت لیفتراکها کم کم پالت چوبی به شکل امروزی به کار گرفته شد. به ویژه ارتش آمریکا در بارگیری و تخلیه کشتیها در سواحل شرق آسیا و مناطق جنگی، که از امکانات بنادر مدرن برخوردار نبودند، از پالت چوبی استفاده کرد. این امر نشاندهنده توجیه بالای اقتصادی بودن بهرگیری از پالت چوب است.